Wyszukiwanie informacji - FIZYKA Kurs dla studentów

Rozmiary tej budowli, wielkość głazów, orientacja względem stron świata (z północnego wschodu na południowy zachód), ogrom pracy wlożonej w postawienie konstrukcji oraz stulecia, na przestrzeni których była ona wznoszona - wszystkie te elementy wskazują, że Stonehenge nie było zwykłym miejscem spotkań rolników i pasterzy epoki neolitu. Pomimo różnorodności hipotez, większość archeologów zgadza się na przyjęcie tezy o religijnej funkcji tego miejsca. Ale każdy, kto na własne oczy widział wschód słońca nad tymi potężnymi głazami w czasie zimowego przesilenia, na pewno sklonny jest przychylić się do twierdzenia o dodatkowej funkcji - astronomicznej - Stonehenge. Jedna z popularnych obecnie teorii, wyjaśniających powstanie Stonehenge, została stworzona przez nową dziedzinę naukową - astroarcheologię. Jej pierwszym przedstawicielem, badającym Stonehenge, był Amerykanin Gerald Hawkins: Według jego opinii Stonehenge jest obszernym starożytnym obserwatorium astronomicznym, a uklad poszczególnych głazów tworzy proste linie dla obserwacji wschodów Slońca i Księżyca w przełomowych dniach roku, takich jak letnie i zimowe przesilenie. Umożliwione jest także określenie ruchu Słońca, Księżyca i większych gwiazd, przewidywanie zaćmień Słońca i Księżyca, a także oddawanie czci poszczególnym bogom zodiaku. Diagram (powyżej) przedstawia niektóre z głównych astronomicznych kierunków względem centrum wielkiego kręgu Stonehenge (według Alexandra Thoma). Czarne nunkty oznaczają istniejące głazy, a te puste w środku - miejsca nie istniejących już kamieni.